Raport Tarabella: Parlament Europejski podjął wewnętrznie sprzeczną rezolucję

10 marca br. Parlament Europejski głosował w sprawie kontrowersyjnego Raportu dotyczącego równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej – 2013 r., którego autorem jest europoseł Marc Tarabella. W rzeczywistości jednak, Raport ten był kolejną próbą wprowadzenia do międzynarodowego dyskursu pojęcia „praw reprodukcyjnych i seksualnych” – ideologicznie nacechowanego terminu o niedoprecyzowanym znaczeniu, w ramach którego usiłuje się narzucić państwom członkowskim liberalizację aborcji. Jednocześnie, w mediach społecznościowych przeprowadzana była kampania, której celem było zwrócenie uwagi deputowanych na wyrażoną w 2013 roku rezolucję gwarantującą, iż „tworzenie i implementacja polityki związanej z prawami seksualnymi i reprodukcyjnymi oraz edukacją seksualną w szkołach jest kompetencją Państw Członkowskich“. W jej trakcie, blisko 170.000 osób wyraziło swój sprzeciw wobec zapisów sprzecznych z gwarantowaną przez Kartę Praw Podstawowych UE ochroną godności człowieka.

Niestety, pomimo tak ogromnej mobilizacji społecznej, stosunkiem głosów 441 do 205, Raport został przyjęty wraz z kontrowersyjnymi zapisami mówiącymi o powszechnym dostępie do aborcji. Jedyna istotna poprawka, przyjęta w głosowaniu deklaruje poszanowanie wyłącznej kompetencji państw członkowskich w zakresie formułowania i realizowania polityki dotyczącej zdrowi seksualnego i reprodukcyjnego oraz wiążących się z nim praw.

Przyjęty raport jest przez to sam w sobie sprzeczny, ponieważ z jednej strony usiłuje narzucać postulaty przemysłu aborcyjnego i reprezentujących jego interesy środowisk politycznych, a jednocześnie potwierdza wyłączne kompetencje krajów członkowskich w zakresie tworzenia prawa dotyczącego zdrowia seksualnego i praw reprodukcyjnych. Co więcej, raport stygmatyzuje te państwa, które przyjmują korzystne rozwiązania podatkowe ułatwiające jednemu z rodziców podjęcie decyzji o skoncentrowaniu swej aktywności na prowadzeniu domu i wychowaniu dzieci. Jednocześnie pełne rodziny, są w raporcie stygmatyzowane jako wyrażające „ograniczoną koncepcję rodziny” wzywając do koniecznego przyjmowania rozwiązań promujących podejmowanie przez kobiety pracy najemnej poza domem. Rozwiązania te zostały poparte przez część polskiej delegacji do Parlamentu Europejskiego, głównie z Europejskiej Partii Ludowej.

Raport stanowi jedynie formę wyrazu opinii Parlamentu Europejskiego i nie posiada mocy wiążącej, jednak będzie on wykorzystywany do promowania rozwiązań poważnie ograniczających ochronę życia ludzkiego na wczesnych etapach jego rozwoju.

Podobne cele forsowane są w tzw. Raporcie Panzeri, który będzie przedmiotem czwartkowego głosowania. Idzie on jednak znacznie dalej, gdyż nie tylko promuje „prawo do aborcji”, lecz także wywiera presję w kierunku instytucjonalizację rozwiązań prawnych kwestionujących naturę małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny i promujących polityczne postulaty subkultur LGBT. Formułowanie tego typu postulatów poważnie wykracza poza zakres kompetencji Unii Europejskiej.